Thomas Morgenstern - Moja walka o każdy metr

Myślę, że każdy przynajmniej kojarzy Thomasa Morgensterna, niesamowitego skoczka narciarskiego, trzykrotnego mistrza olimpijskiego, ośmiokrotnego mistrza świata... musiałabym jeszcze dużo jego osiągnięć wymieniać, by wypisać wszystkie, bo było tego naprawdę sporo! Myślę też, że większość osób pamięta straszny upadek Thomasa na Kulm... właśnie od tego momentu zaczyna się książka.

Zacznę od tego, że książka Thomasa nie jest zwykłą autobiografią, a raczej powieścią. To naprawdę niesamowite, że można napisać książkę o sobie i zrobić to tak, że osoba która czyta, może odczuwać ogromne emocje! Niesamowite jest też to, że mimo iż zakończenie tej historii jest mi dobrze znane, popłakałam się czytając je. Z resztą, momentów, w których naprawdę trudno było mi powstrzymać łzy było wiele. Szczerze mówiąc ostatnią rzeczą, jakiej spodziewałam się po tej książce, były właśnie łzy.

Determinacja Thomasa jest naprawdę zaskakująca, mimo, że doznał ciężkich urazów po upadku na Kulm, ma jeden cel: Sochi, a konkretnie Olimpiada w Sochi. To z jaką upartością i zawziętością dąży do wyznaczonego celu jest niesamowite! Braku ambicji z pewnością nie można mu zarzucić!
Jednak ta książka to nie tylko bardzo wyboista droga na Olimpiadę, ale też wspomnienia, poprzednie upadki, relacje z kolegami z drużyny, trenerem, a także trochę prywaty. Wszystkie te wydarzania, w książce przeplatają się z przygotowaniami na Igrzyska. Morgenstern opowiada o swoich wzlotach i upadkach. Pokazuje prawdę, często smutną, która skłania do refleksji.

Tak jak już wspomniałam ta autobiografia przypomina normalną powieść, czasem miałam wrażenie, że czytam wymyśloną przez kogoś historię, a tymczasem wszystko to, co opisał Thomas jest przecież prawdziwe. Życie skoczka wiąże się z dużym ryzykiem, nigdy nie wiadomo, czy na pewno nie zaliczy się upadku. Trudno było wtedy uwierzyć, że Thomas naprawdę pojedzie do Sochi, myślę, że trzeba być naprawdę ambitnym, by po tak groźnym upadku robić wszystko, by miesiąc później pojechać na igrzyska. Jestem naprawdę pełna uznania i szacunku dla tego skoczka! Zawsze go podziwiałam, lecz teraz mój szacunek wobec niego jest jeszcze większy!

Jakieś pół roku temu miałam okazję czytać autobiografię Svena Hannawalda, jednak książka Thomasa Morgensterna wywarła na mnie większe wrażenie, Dlaczego? Sama nie jestem w stanie do końca tego wyjaśnić, ale myślę, że w dużej mierze z tego powodu, że czasy, gdy skakał Morgenstern jednak dużo bardziej pamiętam, zawsze sprawiał wrażenie niezwykle sympatycznego człowieka, a po przeczytaniu tej książki, wiem, że nie tylko sprawia takie wrażenie, ale naprawdę taki jest. Tak nawiasem mówiąc, chyba już zawszę będę kojarzyła go z jego jedyną w swoim rodzaju czapką, którą przez jakiś czas nosił.

Oczywiście muszę również wspomnieć o przecudownym wydaniu. Każdy rozdział rozpoczyna zdjęcie Thomasa, wraz z tytułem rozdziału, oprócz tego mnóstwo zdjęć znajdziemy również w każdym rozdziale.
Powieść, którą napisał ten niesamowity skoczek to wspaniała historia, którą może przeczytać każdy bez względu, czy jest fanem skoków, czy też nie. Myślę, że w chwilach zwątpienia w siebie warto po nią sięgnąć.

Morgi napisał niezwykłą książkę, bo i on sam jest niezwykły. Tak, zdecydowanie to niezwykła książka, o niezwykłym człowieku!

Za możliwość przeczytania książki bardzo dziękuję Wydawnictwu Sine Qua Non!