To już dwa lata!

grafika pochodzi z google

Dwa lata. Minęły już całe dwa lata odkąd zagościłam w blogosferze. Nie mogę w to uwierzyć, wydaję mi się, że dopiero co pisałam pierwszą recenzję. Początkowo bałam się, że mój zapał będzie chwilowy. Tymczasem jestem tu już trochę i nie zamierzam odchodzić. Bo pokochałam to miejsce, rok temu w urodzinowym poście pisałam to samo, ale taka jest prawda, z każdym dniem coraz mocniej przywiązuje się do mojego "książkowego świata" i coraz bardziej go uwielbiam. 

Wiem, że ostatnio nie ma mnie tu zbyt często, ale niestety nie potrafię zbyt dobrze godzić nauki z blogiem. Nie zamierzam jednak odpuszczać, bo wiem, że w każdej wolnej chwili mogę tu wejść i coś napisać, podzielić się z kimś wrażeniami po przeczytanej książce i ktoś to przeczyta, może napisze komentarz. To naprawdę bardzo cieszy, każdy słowo daje motywację, by pisać dalej. Chociaż boli mnie to, że tak mało ostatnio się udzielam, to za bardzo kocham to miejsce, by się z nim rozstać. Może nie jest tu idealnie, nie wszystkie teksty są równo satysfakcjonujące, ale wierzę, że za każdym razem będą coraz lepsze. Nie będę mówić o blogowych statystykach, bo nie o to chodzi, ale muszę powiedzieć jedno. DZIĘKUJĘ! Za to, że tu jesteście, czytacie, komentujecie. Statystyki nie są ważne, ale gdy widzę powiększającą się liczbę wyświetleń, bardzo się cieszę, bo widzę, że tu wchodzicie. Dlatego jeszcze raz bardzo Wam dziękuję!
Dzięki prowadzeniu bloga poznałam też wspaniałą osobę jaką jest Minni z bloga Bądź tu teraz, razem stworzyłyśmy KSIĄŻKOMANIĘ, którą co jakiś czas prowadzimy, czasem piszemy ze sobą, wymieniamy się uwagami na temat bloga. To również pisałam już rok temu, ale muszę napisać raz jeszcze - cieszę się, że Cię poznałam i cały czas mam nadzieję, że kiedyś uda nam się spotkać osobiście! :)
Cieszę się, że ten blog powstał i choć był całkowicie spontaniczną decyzją, nie okazał się tylko chwilową pasją. Wtedy nie wiedziałam, czy to dobra decyzja. Teraz nie umiem się rozstać z tym miejscem, bo jest częścią mnie.